Onder de rook.....

Laten we eens naar het NU gaan...Ik leef dus onder de rook van de Cotopaxi en ben deze rijzige zware jongen..nooit uit het oog verloren.
Sinds een paar weken ben ik met een groep enthousiaste ecologisten aan het mailen. Zij willen een stuk land kopen in Ecuador. Dus het wordt hoog tijd iets over het land te vertellen. natuurlijk kunnen we een boekje lezen; maar goed dat zou ik altijd doen, als was het alleen al voor de prachtige fotoos die erin staan. Nu mijn ervaring met :

ECUADOR

Ecuador is wat mij betreft het enige land ter wereld..wat een absoluut vrouwelijke economie kent. Het wordt dus afkicken als je vanuit nederland of een ander Europees land komt. Onze economieën zijn gestuurd door de linkerhersenhelft, en dus mannelijk. Geen van twee is zaligmakend hoor...dit even ter zijde. Het uniek gebruik van een hersenhelft laat verschillende soorten economieën zien. Ik dacht altijd dat het een derde wereld land was, arm en zonder toekomst. Het tegendeel is waar...ik heb hier nog nooit mensen uit de vuilnisbakken zien eten of op straat zien leven..en dat heb ik wel in Europa gezien en in de VS.

Welke zaken zijn nu belangrijk in een vrouwelijke economie:

Familie, kinderen,

netwerken, samen doen,

zelfstandig ondernemerschap

sociaal denken,

schoonheid,

creativiteit,

emoties

feest

NU

Nee, we maken geen plan voor de toekomst, geen levensverzekeringen, geen uitgestippelde en gecalculeerde zaken. Onze familie is het allerbelangrijkste en zo kennen we alle verre achternichten- en neven, ooms en tantes bij naam en we zien hen regelmatig. Ik geloof dat het gemiddelde aantal kinderen per gezin 4 of 5 is. We hebben gezorgd voor kinderopvang en die is vrijwel overal kostenloos. Dan heb ik het natuurlijk niet over de nieuwe lichting - middenklasse Ecuadorianen die weer hun eigen privé onderwijs en kinderopvang kennen. De kinderen eten tussen de middag op school, zodat de ouders hun handen vrij hebben om hun werk te doen.

Kinderen hoeven niet om 8 uur naar bed...we slepen ze overal mee naartoe, als ze heel klein zijn, slapen ze op de ruggen van de moeders in draagdoeken die handig om hen heen geslagen worden. Als ze wat groter zijn dan vallen ze vanzelf wel ergens in slaap.

Ecuador kent zo´n 700 verschillende Universiteiten...van overal over de wereld heeft men juist hier...een plek gezocht om..dat ene bijzondere speciale nieuwe onderwijs neer te zetten. Veel onderwijs is ERVARINGS ONDERWIJS. Juist voor dit type onderwijs hebben we ons ingezet (feministen) in nederland. Ook al is het nog niet helemaal wat ik zou willen, het is in ieder geval anders dan het theoretische onderwijs , wat wij kennen.

De sociale kontakten zijn bijzonder belangrijk....

Mijn zoon komt overgelukkig uit school en vertelt

mij dat de studenten elkaar een zoen geven bij

de begroeting. Hij zegt dat de andere studenten,

aardig en behulpzaam zijn.

Hij kende slechts de nogal agressieve houding onder de

Nederlandse studenten.

Hij was overgelukkig!

Ecuador kent een politiek dat voornamelijk gebaseerd is op een sociaal systeem van gelijkheid; gelijke kansen en dan bedoel ik ...echte gelijke kansen! Klinkt allemaal te mooi om waar te zijn...en dat is ook zo..behalve wanneer je wat grotere dromen hebt...dan is het allemaal niet zo heel makkelijk. daarover later.

Sociale kontakten en netwerken. Tja wij hebben er cursussen voor gevolgd..netwerken! De ecuadoriaan is er (natuurlijk) vreselijk goed in. De grote valkuil van het gebruik van je kruiwagens, is dan natuurlijk...CORRUPTIE. Ecuador staat dan ook bekend als het meest corrupte land ter wereld. Maar is dat nou wel zo? Is het niet heel normaal dat je iets geeft als iemand iets voor je heeft gedaan? Aan u om uit te maken wat waar is en wat niet.

Samen doen.

Ecuador staat bekend om zijn ...MINGA´S... Dat betekent dat we gezamenlijk afspreken dat we deze zaterdag..alle vuilnis opruimen in het dorp...of de watertanken schoonmaken...Mannen en vrouwen werken gezamenlijk. Er wordt tussen de middag gezamenlijk gegeten en er is over het algemeen een feestelijk gevoel.

Zelfstandig ondernemerschap.

Het hoogste goed voor elke Ecuadoriaan is het opzetten van zijn/haar eigen kleine onderneming. Vaak zijn het kleine winkeltjes en straathandel. De Ecuadoriaan werkt niet graag voor een baas en hipt dan ook van de ene baas naar de andere als hij zich kan verbeteren. Trouw zijn aan...is vrijwel niet te vinden. Er bestaat dus geen werkeloosheid in Ecuador en nu lacht u natuurlijk want u heeft net de cijfers gezien die verspreid worden door het Westen. Maar wat ik zie:

iedereen werkt. iedereen verkoopt

wel iets of is onderaannemer

van iemand die iets verkoopt.

Op de markten is het een drukte

van jewelste. En er bestaat weinig concurrentie besef.

iedereen mag een centje verdienen. en we verwijzen je graag naar de buurman.

We zijn overgespecialiseerd...een winkeltje verkoopt batterijen voor horloges...een ander winkeltje zet ze in je horloge. Een winkel verkoopt schroeven..een ander de moeren...en voordat je het weet ben je de hele dag bezig om iets simpels te kopen. Tijd bestaat niet!!!

Heel bijzonder in deze economie is het feit dat ...TIJD...niet bestaat. waar wij in nederland onze tijd zouden calculeren en erachter komen dat we iets NIET moeten doen..gaan we gewoon door in Ecuador. We werken de hele dag op het land, bemesten..onkruid weghalen ( met de hele familie) en maken de wortels schoon voor de verkoop.....een grote zak levert ons 1.50$ op...een snelle berekening ( van mijn kant) betekende dat er gewoon geld bij moest. De Indianen lachten..om mijn onnozelheid.

Tijd valt dus niet te plannen, vind men. daarom kun je vrijwel geen afspraak maken met een Ecuadoriaan. Men komt niet...of de volgende dag of een week later. Vele buitenlandse bedrijven zijn daarom weggegaan.

wordt vervolgd