Een glorieus moment....

Dan wil ik wat eten. Ik maak een kleine maar glorieuze maaltijd van gamba´s en een goed glas wijn. Ook mijn proeven lijkt anders en veel intenser ik proost met het Goddelijke en geniet eindeloos. Ik ben inmiddels in de avond beland en de lichten op de berg zijn duidelijker. Quito op zijn mooist en ik midden op de evenaar. Op een nieuw stuk muziek begin ik te dansen en op het einde van de avond heb ik in deze setting, waarin woorden vrijwel teveel zijn en elk moment ook weer een scheiding van dingen zouden kunnen aangeven, een ballet geschreven. Ik zie daarin mijn studenten dansen. De choreochrafie heet: Androgyne.

Ik voel mij man noch vrouw of beiden. Er is zoveel schoonheid en zoveel liefde dat ik er maar niet toe kom om naar bed te gaan. Dit hele intense gevoel duurt 5 dagen. 5 dagen van intense blijheid en intens gelukkig voelen. En dan zwakt het langzaam af.

Ohh waarom kan het niet blijven, waarom kan het niet nog even zo intens aanhouden. En ik moet toegvene dat ook dit afgezwakte gevoel, heel bijzonder en heel gelukkig voelt. Ik maak even mijn rare danspasje..

De vraag..

Waar identificeren zich tegenwoordig de mensen en vooral de jeugd mee? Natuurlijk zullen we de Goeroes van dit moment en van tijden geleden noemen. Het schijnt dat de jeugd overal ter wereld, Nelson Mandela en I had a dream van... zich herinnert, verder is de Jezusfiguur nog altijd zeer in trek. De Dalai lama, Deepack Chopra, E.Tolle en Krishnamurti. Een verdwaalde ziel zal waarschijnlijk Theresa van Calcutta noemen en Maria. Verder komen we niet. Mijn vraag aan mijn studenten zou dan zijn:
Wat zou er gebeuren als jezus of God een vrouw zou zijn?

Sommige studenten zouden in de lach schieten en anderen zouden misschien aarzelend bijvallen in de lach.



De belofte
Jij bent de belofte, ik ben de belofte, wij allen zijn de belofte van het al-een voelen. Waarin we geen afwijzing of goedkeuring nodig hebben. De belofte is dat de mensheid, wij mensen tot grootse dingen in staat zijn. Veel meer dan dat we tot nu toe met ons ego hebben kunnen ervaren. De belofte , dat we elke gedachte kunnen manifesteren, mits die niet verbonden is met ons ego. Dat we alles kunnen verlangen en manifesteren, zolang we het niet nodig hebben om ons ego te voeden. De belofte, dat verlichting niet slechts voor een paar mensen bestaat, maar voor jou en mij en voor ons allen.De belofte, dat we elke ziekte kunnen genezen met onze gedachten. De belofte dat er geen – ander- bestaat. Dat sexualiteit zal zijn om van te genieten, gewoon omdat we zulke prachtige lijven hebben. Dat sexualiteit een ontdekkingsreis zal zijn, met elkaar.

De belofte van liefde, liefde die nooit gefragmenteerd kan zijn. Einstein zei het al en ik ervaar dit al een hele tijd: de liefde die we nu bewaren voor een paar mensen in onze persoonlijke omgeving is vrijwel puur een vorm van egoliefde. Mannen beschermen en vrouwen worden beschermd. En in deze vicieuze cirkel worden we aangezet om liefde te fragmenteren. Ik weet zelfs niet of we ons straks, wanneer de karma´s zijn verwerkt, we ons nog aangetrokken zullen voelen door die ene speciale.

De belofte van een paar simpele spirituele regels , die ons in harmonie met elkaar laten leven, zodat we tijd hebben om ons aan de ontwikkeling van de rechterhersenhelft te wijden.

Plezier is het sleutelwoord. Bewegen in de stroming, nieuwe stromingen ingaan, verder nog verder, want we zijn hier op aarde om te manifesteren! De belofte, manifesteer je ziel. Loop duidelijk in je eigen pad en neem daarvoor de volle verantwoordelijkheid. Hoe gaat ons onderwijs eruit zien, als we deze dingen belangrijk gaan vinden. Hoe gaan we met onze kinderen om, als we gaan luisteren naar wat ze ons te zeggen hebben? Als we onze kinderen slechts kale informatie geven, zodat ze ten alle tijde zelf kunnen kiezen. Hoe zou het zijn voor jou, als je kind de door jou opgelegde informatie niet meer wil pruimen en er letterlijk misselijk van wordt.

Aandacht, gewoon pure aandacht. We hoeven niet meer te wantrouwen, we hoeven geen rollen meer te spelen, geen maskers meer te dragen. Ook hoeven we dan niet meer bang te zijn voor de energie van de ander. Een schoon aura kan alles transformeren en absorberen.
Je leeft met al je zintuigen op volle toeren, en voelt de ´sprankels´, zoals ik ze zo vaak voel, en beweegt erin mee. Dat komt nu heel vreemd over op een ander.. ze lijkt wel zot dat mens.... ze loopt maar te springen.

Ja en ook dat is de belofte, we zullen een beetje gek zijn. Alles waar we nu woorden voor hebben, zullen we zijn. Abnormaal, gek, gestoord, borderline, manisch depressief en we zullen het niet meer ánders´noemen, maar we zullen het als -van ons- weten.

We gaan scherp zien en bewegen mee in het moment, we worden creatief. We gaan bewegen in de stroming en richten ons buiten gebaande paden en zie plotseling opent die andere mogelijkheid zich: creativiteit,beweging, stroming, liefde.
En dan zullen we zien dat er tegelijkerytijd het moment aanbreekt dat we ons gaan verheugen in de ander. Het ultime concept van de belofte.
Je verheugen in de ander, niet omdat die hulp nodig heeft of minder krachtig is, maar gelijk is aan jou en omdat die ander je ziel aanzet tot verwerkelijking.

We zullen nieuwe beelden gaan creeren en nieuwe concepten gaan ontwikkelen, niet om ze vast te houden maar om er mee te spelen en te bewegen. We zullen eindelijk gaan voelen wat het betekent om Goddelijk te zijn.