donderdag 18 februari 2010

Naar de volgende frequentie.

Hoofdstuk 1.

Naar de volgende frequentie

We kunnen ons niet verstoppen, achter een muurtje blijven staan en wachten totdat deze volgende stap, voorbij gaat. Zachtjes voorbijtrekt en dat het ons niet heeft opgemerkt. Om vervolgens vanachter het de muur ons ´zogenaamde zelf´te manifesteren. Als we dat al zouden willen. Natuurlijk gaat deze algehele menselijke , mondiale groei met behoorlijk wat verwarring gepaard maar we kunnen ons niet verstoppen. Mijn advies zou zijn dat je met behulp van dit boek, of van andere boeken, lezingen en adviezen van de vele helpers die er zijn op dit moment, je gaat voorbereiden. Voorbereiden, zodat de persoonlijke pijn van alles waar je aan vastzit en aan vasthoud- tot een minimum beperkt gaat worden.

Wanneer de boedhisten het over de noodzaak van het lijden hebben-

hebben ze slechts voor een moment gelijk (gehad) Wanneer

we beseffen dat ons égo´- onze linkerhersenhelft, ons masculine bewustzijn-

de oorzaak is van alle pijn – is de volgende stap snel gemaakt.

Wie wil er nou pijn?

De volgende stap wordt op dit moment al kosmisch voorbereid. En dat merk je op vele fronten, de opkomst van het vrouwelijk bewustzijn door de eerste vrouwelijke minister Presidenten in latijns America en Duitsland en dat is nog maar het begin. Vooral in je persoonlijk leven – voltrekken zich, in veel gevallen complete relationele drama´s of juist complete relationle omwentelingen. Andere relatievormen doemen op. Al onze levenslessen ´karma´s lopen op een eind. Hierna geen gedoe en getob meer.

Die lessen die we moeten afronden en/of volbrengen doen zich nu in razendtempo aan ons voor. Hadden we tijden geleden een heel leven om iets te ontdekken, nu doen we het soms in een week, een maand, een jaar. Onze innerlijke capaciteit tot groei is enorm toegenomen. Met andere woorden, onze ziel wil nu eindelijk wel eens op haar pad gebracht.

De voorbereiding die van ons wordt verwacht is dat we het gaan zien en dat we het door hebben. Dat we het ervaren en er naar kijken in het MOMENT. Wat dient zich in dit moment aan. Waarom ontmoet ik nu net vandaag deze mensen, waarom trekt mijn oog nu net naar dit tafereel... wat heeft dit over jou te zeggen.

Hoe komt het dat een woordenwisseling met mijn zoon hetzelfde thema heeft als wat ik vanavond op de tv heb gezien. Waarom maakt die muziek me huilerig, waar wordt ik blij van en waar wordt ik boos om en wat frustreerd mij nu.

Kijk en ervaar het in het moment.

Met andere woorden, verdedig je niet, ga niet op je kop staan, maak geen plan voor morgen of overmorgen. Ervaar het nu en laat de gehele ervaring deel van je wezen worden. Geef het geen woorden en geen ´gedachten´, ervaar het gewoon. Ssttttttt....

Ik zeg hier niet dat je niet boos mag zijn of niet eens eindelijk de (pijnlijke) waarheid moet zeggen om de lucht te klaren. Maar het gaat er altijd om;

Welke pijnlijke waarheid moet er nu gezegd of gehoord worden.

Dus loop niet de hele dag te koop met je frustraties, vraag er aandacht voor in het moment. Dit moment. Vaak heeft de ander dingen te zeggen waar je iets mee kunt, waar je verder mee kunt. Jezus zei niet voor niets: als je geslagen wordt geef dan de andere wang. Geef die andere wang puur uit mededogen voor jezelf. Kritiek en feedback, uit liefde gegeven en gehoord, zijn pure heling.[1] Nee, ga niet in de verdediging – luister alleen en laat alle ervaringen onderdeel worden van je bestaan. Er kunnen geen fouten gemaakt worden, alle ervaringen zijn onderdeel van je bestaan. Iets is niet goed of is niet slecht.

In de film ´beminde´, waarin ophra Winfrey een prachtige hoofrol speelt en waarin ze achtervolgd wordt door de ziel van haar dode dochter, wordt duidelijk dat de moeder zelf haar kind gedood heeft. Op het einde van de film zien we een scene waarin zij, op het moment dat de slavendrijver haar kind komt halen, haar kind tegen de muur slaat. De scene is heel verwarrend en schokkend. Hier dood een moeder haar eigen kind! Moederliefde en rechtvaardigheid spelen hier een rol. Was het goed of was het fout wat zij deed?

Was die veldmaarschalk fout toen hij besloot 10.000 manschappen de dood in te sturen in plaats van 100.000 de dood in te sturen. Al met al waren het er wel 10.000 die hij de dood instuurde. Ook hiervan kun je volgens mij niet zeggen of het goed of fout is.

Wat je wel kunt zeggen en actief doen is, dat je zelf iets niet meer wilt. Niet meer onderdeel van een geweldsspiraal wilt zijn. Dat je niet meer onderdeel wilt zijn van een misbruikspiraal. Eruit stappen betekent al het verschil!

Goed kijken en aandacht geven aan wat zich aandient in je leven in de vorm van gebeurtenissen, personen en omstandigheden


[1] De bekende gezinstherapeut Nagy werd bij een vrouw geroepen die in de gevangenis haar berechting afwachtte, ze had haar kind gedood. De vrouw was in een ernstige depressie geraakt en de hulpverleners hadden haar geprobeerd te overtuigen dat het haar niet kwalijk genomen kon worden omdat ze zelf zo´n rotjeugd had gehad. Nagy kwam binnen, ging zitten en nam de handen van de vrouw in zijn handen, na een korte stilte zei hij: u bent schuldig, mevrouw aan de dood van uw kind! Het verhaal wil dat de vrouw na een dag huilen, zienderogen opknapte.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten