De schaduwkanten van een vrouwelijke economie
Een van de duidelijkste schaduwkanten is het enorme politieapparaat. Het vrouwelijke schijnt zich beschermd te moeten voelen en/of schijnt zich onveilig te voelen. Ook is er een enorme opkomst van de privépolitie! Dat zijn mannen in uniformen die de hele dag voor je winkel staan- vaak bewapend. Het is vast en zeker onbewust...want men heeft er nooit over nagedacht:
Hoe meer politie
hoe meer
criminaliteit
Dus, alles waar je aandacht aan geeft...wordt groter en groter. We hebben dus (geheel onbewust) een politiestaat gekweekt, met alles wat daarbij hoort: uniformen en gevangenissen. Alle gepleegde delicten worden elke dag breed uitgemeten op de televisie. De daders met schuldige gezichten, naast hun gedode slachtoffers. Ik moet er altijd vreselijk om lachen. Maar wat wil het geval, als je hieraan dagelijks aandacht geeft...dan trek je dus meer van dit soort geweld aan.
Bureaucratie
In ons onbewuste hebben we het gevoel, nooit zeker genoeg te kunnen zijn en we hebben voor alles ...formulieren...papieren...documenten...bedacht. De echte rijken in dit land zijn vast en zeker: advocaten en notarissen. Ik heb van mijn leven nog nooit zo´n belachelijke aandacht voor dit soort zaken gezien. het kost tijd...veel tijd...veel te veel tijd! En ach...als tijd niet bestaat..
Slachtofferschap
Ecuador schijnt als natie, slachtoffer te zijn van van alles en nog wat. Ten eerste zijn wij natuurlijk slachtoffer van de Spanjaarden. Spanjaarden die hier kwamen en onze cultuur afnamen en vervolgens ons goud roofden. Dan zijn we slachtoffer van het rijke Westen...Dat zijn u en ik!!!... en daarvoor moeten we boeten. We zijn slachtoffer van elke kleine en grotere natuurramp en staan schreeuwend op de tv, als de vulkaan (weer) rookt en uitbarst en/of de regenval weer hevig is geweest...of als we geen water hebben vanwege de grote droogte.
Ik had een Amerikaan leren kennen die natuurlijke watertanken
maakte en van zijn superdroge- bergterreinen
werkelijk prachtige vruchtbare terreinen
had gemaakt.
Ik nodigde de hele groep landarbeiders uit, die mij een project
wilden laten maken om water naar hun land te krijgen.
We gingen dus met z´n allen in een open auto naar de Amerikaan.
De Amerikaan had aangeboden om deze groep te helpen en wilde
zijn kennis helemaal voor niets aan ons doorgeven.
In het half jaar daarna..bleef men zeuren over het project...
Nooit meer iets gehoord over de Amerikaan.
Dit kende ik...in het werken met vrouwen...
Nooit meer...dacht ik.
Dus ik begrijp het wel....maar ik snap het niet...ha.ha... In nederland ging men zelfs zo ver dat ik ervan werd beticht..uit te maken wat goed voor de ander zou zijn...en dat terwijl ik slechts op de mogelijkheden wees.
Kort en goed, het unieke gebruik van een hersenhelft maakt ons ´hele vervelende, verwende en eigenwijze mensen.
Een volledig vrouwelijke economie en politiek is dus anders, heel anders dan een volledig door de linkerhersenhelft gestuurde economie en politiek.
God heeft ons deze twee extremen laten leven en laten neerzetten. de keuzen voor het een of het ander...lijkt mij weer een geheel verkeerde.
Het lijkt mij zo waar wat Einstein zegt en overigens wat veel spirituele meesters zeggen:
we moeten de connectie maken tussen onze eigen hersenhelften...Ons door het vrouwelijke laten sturen..en het ego...mag het neerzetten.
meer over het unieke gebruik van de linker hersenhelft.. in het volgende blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten