woensdag 14 oktober 2009

THE INTUITIVE MIND IS A SACRED GIFT.....



The intuitive mind is a sacred gift


and the rational mind is a faitfull servant.


We have created a society that honors te servant


and has forgotten the gift.


Albert Einstein






Bovenstaande uitspraak geldt voor de rijke Westersche economien..en niet voor Ecuador. Wat mij betreft is het unieke gebruik van een hersenhelft...niet zaligmakend. Dus feministen..nog even wachten met aplaudiseren, overigens...




een avond waarop iedereen het eens is,


is een verloren avond.




TIJD
In een vrouwelijke economie bestaat de factor tijd ..niet...En nu vraagt men zich af...hoe lopen de dingen dan? Je kunt dan toch helemaal niets plannen voor de toekomst. ´Ik denk nooit over de toekomst, de toekomst komt snel genoeg´, zei Einstein. Het loopt dus ..niet..en toch ook weer wel. Een vrouwelijke economie stroomt mee. Veel meer daarover in het kleine boekje wat ik schreef en ik stuur het u graag op. Op mijn website: www.el-ser.com staat een Indiaan en kijk nu eens naar zijn/haar ogen...
Als je een Indiaan naar de toekomst vraagt, dan kijkt hij naar binnen.

In een vrouwelijke economie zijn we vrijwel niet gecomputeriseerd; dus u ziet hier lange rijen met wachtenden. Soms wacht men dagen om een bepaald document getekend te krijgen. Bij de banken staan lange rijen en men lost elkaar ook af...hele families staan om beurten in de rij. Overigens heeft de rij zelf ook een functie...men netwerkt...praat even bij met alleman.

Praten,praten,praten en praten..
Een vrouwelijke economie beweegt zich langs de wegen van communicatie en het gebruik van de mobiele telefoon is hier volgens mij het hoogst ter wereld. Het praten in een vrouwelijke economie gaat nooit...maar dan ook nooit...recht op z´n doel af..of heel direct. De moeilijkheid is hier...men wil je niet voor het hoofd stoten. Dus het woordje ...NEE...wordt gewoon niet gebruikt. Volgens de overlevering van oude Indiaanse geschriften heeft men het over het feit dat het woord..NIET ...of NEE..niet bestaat. Heel interessant overigens als je nu de teksten over het gebruik van de wet van de attractie leest. De KOSMOS hoort het woord NEE...niet.

Ik heb het ooit geprobeerd, ik wilde een week lang het woord nee...of niet...niet gebruiken. Nou het ging het eerste uur al mis. Afkicken dus.

In een vrouwelijke economie lijkt men te zeggen...genoeg is genoeg! Natuurlijk komen hele Indianengroepen hier en willen grote projecten, maar als puntje bij paaltje komt, wil niemand investeren...zelfs niet een cent. De rechterhersenhelft wil kadoos. En niet zomaar kadoos, gewoon omdat wij er recht op hebben. Ik kom later terug op het KARMA van dit land. Dus wat ik zie is...dat mensen gelukkig zijn..er is geen honger en als er gebedeld wordt dan is dat ergens voor. Dus als iemand echt ergens geld voor nodig heeft en niet heeft...dan vragen wij het. In de bussen en op straat of langs de deuren. De ecuadoriaan die het heeft...GEEFT!

Een mamacultuur...

Alles wat vrouwelijk is wordt op handen gedragen...de vrouwen zelf hebben een macho-cultuur gemaakt. Ergens moeten die mannen (het mannelijke) toch voor dienen ( lijken zij gedacht te hebben) en zij hebben hem hoog op de troon gezet. In een familie is een moeder eigenlijk het enige wat ertoe doet. Mannen geven hun geld elke maand af en vragen dan weer om zakgeld. In het begin lijkt het een slaafse cultuur...vrouwen eten op aparte plekken..gaan weg als de mannen praten etc. Maar dat is het niet. lees meer in het boekje.

EMOTIES

Ik heb gedurende mijn werk met vrouwen in Nederland, heel veel emoties gezien. Ik heb er een bijzonder idee over en gelukkig is Eckhart Tolle...het met mij eens. Emoties zijn ´vuil´, en zijn vaak een deel van ons karma. ook hier heb ik over geschreven en het is op te vragen.
Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zoveel emoties gezien als in Ecuador!! Huilende en gillende mannen en vrouwen; uitingen van de ´grote liefde´, op muren, ramen en deuren. Allerlei kunstvormen ( of soms handwerkjes) waarin ik mijn emoties tot uiting kan brengen. Ecuador wordt geheel gestuurd door emoties. We protesteren om te protesteren...gillen en schreeuwen..het is werkelijk prachtig om te zien. Petje af voor de huidige bestuurder van dit land Rafael Corea.

in mijn volgende blog zal ik schrijven over het onderbewustzijn van een vrouwelijke economie.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten